مهدی کامجو پنج شنبه, 27 تیر 1387 0 نظر
دلتنگی های آدمی را باد ترانه ای می خواند رویاهایش را آسمان پرستاره نادیده می گیرد و هر دانه برفی به اشكی نریخته می ماند سكوت سرشار از سخنان ناگفته است از حركات نا كرده اعتراف به عشق های نهان و شگفتی های بر زبان نیامده در این سكوت حقیقت ما نهفته است حقیقت تو و من
همه نظرات