مهدی کامجو سه شنبه, 20 فروردین 1387 0 نظر
خدا جونم! از روز برام روشن تره كه جز تو پناهي ندارم. هر جا برم، به هر راهي برم، به هر جا و مقامي برسم. باز آخر راه كه رسيدم و دستم رو خالي ديدم تو رو صدا مي كنم خيلي مي ترسم يه روزي پيمونه گناه من سر بره و خشمت بگيره خيلي مي ترسم كه بگي به اين بنده هر چي فرصت دادم آدم نشده خيلي مي ترسم از لحظه اي كه بخواي از من رو برگردوني خدا جونم! مي دونم اين قدر نافرماني و سركشي كردم كه لياقت مهر تو رو ندارم اما اما بخشش صفتيه كه فقط در خور شأن و مقام تو هست
همه نظرات