مهدی کامجو چهارشنبه, 15 خرداد 1392 0 نظر
دلم تنگ است و من می دانم که تویی در فروغ چشمانم که تویی تو همه روح و جانم من به عشق تو پریشان حالم من ز سودای عشق تو هر روز در پی خسروی شیرین کامم ز هوای هوس عشق تو بود کاندر این بادیه من افتادم من در این ظلمت و تاریکی شب از تو رویا بینم و گریانم جز تو کس نیست در این رویایم تو خدایی تک چراغ راهم گر بپوسد استخوانم در کفن من به عشق تو در این دنیایم شعر"نگار خسروابادی"
همه نظرات