مهدی کامجو دوشنبه, 14 دی 1388 0 نظر
چه جمعه ها كه يك به يك غروب شد نيامدي * چه اشكها به سينه ها رسوب شد نيامدي خليل آتشين سخن، تبر به دوش بت شكن * خداي ما دوباره سنگ و چوب شد نيامدي براي ما كه خسته ايم و دلشكسته ايم نه ولي * براي عده اي چه خوب شد نيامدي تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام * دوباره صبح ، ظهر ،نه! غروب شد نيامدي
همه نظرات