مهدی کامجو جمعه, 14 دی 1386 0 نظر
مرا سکوت می کنی درون لحظه های خویش و هر چه درد می کشم نوشته ای به پای خویش اگر چه سخت عاشقِ نجابت توام عزیز ولی نمی برم تو را به شهر انزوای خویش من از هجوم سنگی وجود خویش خسته ام و مهلتی نمانده تا رسَم به انتهای خویش « ترا سکوت می کنم که مثل من نبوده ای » در آسمان مبهم غرور آشنای خویش من از توی وجود تو به خویش متکی شدم اگر چه در درون تو نمی رسم به پای خویش علی ابراهیمی
همه نظرات