مهدی کامجو یکشنبه, 9 دی 1386 0 نظر
اي خداي تنهايان و بي کسان و بي مونسان اي مخاطب آشناي دردهاي نگفتني اگر بنا است بسوزيم طاقتمان ده و اگر بنا است بسازيم قدرت مانده اي محبوب جاوداني! اگر نبود عظمت حضور تو در تعفن اين لاشه هاي مردار چگونه تاب مي آورديم و اگر نبود گرماي دستهاي تو در اين سرماي بي کسي چگونه سر مي کرديم؟
همه نظرات